Արդյո՞ք Բեյոնսեի վերջին ունակության զրպարտությունը լեզվական յուրահատկություն է, թե՞ ավելի չարաբաստիկ բան:

Վերջին մի քանի օրվա ընթացքում սոցիալական ցանցերը եղել են հրկիզել Բեյոնսեի կողմից «spaz» բառի օգտագործման շնորհիվ «Heated» երգում, վերնագիր, որը գրվել է կանադացի ռեփեր Դրեյքի հետ և հանդիսանում է բազմակի մրցանակակիր արտիստի վերջին ալբոմի մի մասը: Վերածնունդ որը հուլիսի 29-ին արժանացավ քննադատների գնահատանքի:

Երգը թողարկվել է «Spazzin' on that ass, spazz on that ass» բառերով:

Ցնցող է, որ ընդամենը մի քանի շաբաթվա ընթացքում սա երկրորդ վերնագիրն է, որը ենթարկվում է քննադատության այս բառի օգտագործման համար, որը ժարգոն է, որը բխում է spastic կամ spasticity բառից, որն իր ծագումն ունի բժշկական տերմինաբանության մեջ՝ նկարագրելու այն պայմանները, որոնց դեպքում մարմնի մկանները չեն կարող: վերահսկվել, ինչը հանգեցնում է չհամակարգված շարժումների:

Տասնամյակների ընթացքում ասոցացված տերմինները մտել են հանրաճանաչ մշակույթ՝ որպես նվաստացուցիչ՝ նկարագրելու ֆիզիկական կարողություն չունեցող մեկին և հատկապես վիրավորական են ուղեղային կաթվածով ապրողների համար.

Դեռ հունիսին կին փոփ աստղ Լիզզոն հրդեհը բռնկվել է բառերն օգտագործելու համար. I'm a spaz» իր ալբոմի «Grrrls» թրեքում հատուկ.

Բարեգործական կազմակերպությունների և շահերի պաշտպանության խմբերի կողմից աջակցվող հաշմանդամների համայնքի բողոքից հետո և Սիդնեյում գտնվող հաշմանդամության իրավունքների քարոզչուհի Հաննա Դիվայնիի գլխավորությամբ, ով ունի ուղեղային կաթված, Լիզոն հեռացրեց այդ բառը երգից:

Այժմ Բեյոնսեն նույնն է արել Heated-ի բոլոր թվային տարբերակների համար, իսկ երգը փոխվել է «Blastin' on that ass, blast on that ass»:

Հայտարարելով փոփոխության մասին՝ Բեյոնսեի թիմը պարզապես ասաց«Դիտավորյալ վնասակար ձևով չօգտագործված բառը կփոխարինվի».

Ուղիղ ներողությունը, սակայն, աչքի էր ընկնում դրա բացակայությամբ։

Մի ապտակ երեսին

Դիվայնին նաև գլխավորեց սոցիալական մեդիայի արշավը, որը կոչ էր անում Բեյոնսեին. նշված է Twitter-ում:

«Այսպիսով @Beyonce իր նոր Heated երգում օգտագործել է «սպազ» բառը: Ինձ, հաշմանդամների համայնքին և այն առաջընթացին, որը մենք փորձեցինք հասնել Լիզզոյի հետ, ինձ ապտակ է թվում: Ենթադրեք, որ ես պարզապես կշարունակեմ ամբողջ ոլորտին ասել, որ «ավելի լավ վարվենք», մինչև որ ունակ վիրավորանքները չվերանան երաժշտությունից»:

Ցավոք, Դիվեյնին ավելի ուշ ենթարկվեց սոցիալական մեդիայի արձագանքին համացանցային տրոլների կողմից, որոնք նա պատմվել է այս շաբաթվա սկզբին Q+A-ում ելույթի ժամանակ՝ պանելային քննարկման շոու Ավստրալիայի ABC ցանցում:

Դիվայնին բացահայտեց, որ իրեն ուղարկել են «լուսանկարներ կամ GIF-ներ, որտեղ պատկերված են անվասայլակով մարդկանց հրում և ժայռերից ցած հրում»:

Նա նաև ասաց այն վիճակի մասին, որը կարող է թույլ տալ տառապողներին ոտքերը բարձրացնել գետնից, գամված հաշմանդամի սայլակին կամ սպազմներ և կծկումներ ունենալ այնքան ինտենսիվ, որ թվում է, թե մկանը պոկվում է ոսկորից.

«Եթե մարդիկ ապրեին սպաստիկությամբ, ես չեմ կարծում, որ նրանք դա կօգտագործեին որպես վիրավորանք, քանի որ դա ցավ է պատճառում»:

Մշակութային տարանջատում

Այսպիսով, հաշվի առնելով դրա տհաճ բնույթը, լուրջ նյարդաբանական հիվանդությունների և ողնուղեղի վնասվածքների հետ կապվածությունը՝ կապված Lizzo-ի դրվագի մոտիկության հետ, ինչ հնարավոր արդարացում կարող է ունենալ Բեյոնսեն նման ծանրաբեռնված տերմին օգտագործելու համար, բացի փոփ մեգաաստղերին տրված արտիստիկ արտոնությունից: եւ ուրիշներ.

Պաշտպանության գործի տարրը կարող է ընկած լինել աշխարհագրական տատանումների մեջ, թե ինչպես է «սպազ» բառը զարգացել և մտել ընդհանուր լեզվի մեջ:

Միացյալ Նահանգներում, 1960-ականներին, գոյականը զարգացավ ժողովրդական մշակույթում՝ որպես թարմացում այն ​​բանի, ինչը նաև դպրոցում կոչվում է «սվատ» կամ «քառակուսի»:

Ինչ-որ մեկը, ով «բարեկիրթ է ուսուցիչների հետ, պլանավորում է կարիերա… և հավատում է պաշտոնական արժեքներին», ինչպես բացատրում է Բենջամին Զիմմերը: էսսեում տերմինի ստուգաբանության վրա։

Իր բայական ձևով, այն համատեքստում, որն օգտագործվում է Բեյոնսե թրեքում, այն նշանակում է «խելագարվել» կամ «խելագարվել», բայց կարող է նաև վերաբերել ֆիզիկական վերահսկողությունը կորցնելուն կամ պարզապես տարօրինակ կամ անվայել գործելուն, այսինքն՝ «ցատկել»:

Ատլանտյան օվկիանոսից այն կողմ՝ Մեծ Բրիտանիայում, տերմինը բոլորովին այլ ուղի է ընդունել այն բանից հետո, երբ այն ցուցադրվել է հանրահայտ BBC-ի մանկական հեռուստաշոուում։ Կապույտ Peter ետ 1981.

Դրվագը նախատեսված էր որպես մտածված արտացոլում Ջոյ Դիքոնի մասին՝ ուղեղային կաթված ունեցող մի մարդու, ով կարող էր շփվել միայն ժեստերի և քրթմնջոցի միջոցով:

Ցավոք, ցուցադրությունը դրախտից մանանա էր մանկական հումորի համար, և «spaz» և «spazmo» բառերը տարածվեցին ամբողջ երկրի դպրոցական խաղահրապարակներում բրիտանացի երիտասարդների շրջանում՝ շատ ավելի անմիջական կապ ունենալով ֆիզիկական, ինտելեկտուալ և սոցիալական անկարողության հետ՝ դառնալով: անխուսափելիորեն ներծծված դաժանության և դպրոցական ահաբեկչության չափումով:

Այս աշխարհագրական տարբերությունը կարող է ինչ-որ կերպ բացատրել, թե ինչու Թայգեր Վուդսի մեկնաբանությունը 2006թ.-ի Մագիստրոսներին իր ելույթի վերաբերյալ, որը տրվել է CBS-ի հարցազրույցում, Մեծ Բրիտանիայում լայնորեն դատապարտվել է:

Վուդսն ասել էր. «Ես այնքան վերահսկում էի թի-ից մինչև կանաչ, լավագույնը, որ խաղացել եմ տարիներ շարունակ… Բայց հենց որ կանաչ խաղադաշտ բարձրացա, ես սպազ էի»:

Գոլֆի լեգենդի մեկնաբանությունները ոչ մի տեղ չեն ստացել նույն տեսակի ընդունելություն ԱՄՆ-ում, որտեղ դրանք հիմնականում սահել են ռադարի տակ:

Հաշմանդամության լեզվի նկատմամբ մշակութային վերաբերմունքի համանման տարբերություն կարելի է տեսնել «հետամնաց» բառի օգտագործման մեջ՝ սովորելու հաշմանդամություն ունեցող անձանց նկարագրելու համար:

Սա Միացյալ Թագավորությունում տասնամյակներ շարունակ չարհամարհվել է, բայց Միացյալ Նահանգների որոշ մասերում պահպանվում է իր դիրքը՝ չնայած տեղական կազմակերպությունների լավագույն ջանքերը ինչպես Հատուկ օլիմպիական խաղերը, որոնք արշավներ են պահանջում դրա օգտագործման դադարեցման համար:

Հնարավո՞ր է, որ լեզուն և մշակութային տարբերությունները ներեն Բեյոնսեի կոպիտ անտեսումը: Պատասխանը պետք է լինի ընդգծված՝ «Ոչ»:

Հարցն այնքան էլ այն չէ, թե արդյոք ունակ զրպարտությունը նախատեսված էր այն հույսով, որ այն կարող է աննկատ մնալ:

Չափազանց քիչ հավանական է, կամ գոնե լիովին ենթադրություններ, համարել, որ Բեյոնսեն և նրա արտիստական ​​շրջապատը նստած ծիծաղում են հաշմանդամների վրա և երաժշտություն են ստեղծում, որը նախատեսված է նրանց նվաստացնելու համար:

Այնուամենայնիվ, Lizzo-ի դրվագին մոտ լինելը խիստ անհանգստացնող է և իր հետ կրում է միայն երկու բացատրություն այստեղ տեղի ունեցածի համար, որոնցից ոչ մեկը որևէ մխիթարություն չի տա հաշմանդամների համայնքին:

Կամ հիմնական դրդապատճառը հրապարակայնությունն էր. հաշմանդամության համայնքի որոշ հատվածների ցավը դիտվում էր որպես ընդունելի կողմնակի վնաս, կամ նրանք պարզապես չէին նկատում, որովհետև բավականաչափ հոգ չեն տանում:

Ընտրեք ձեր ընտրությունը, բայց դա անփոփոխ է, անկախ նրանից, թե որ կողմը նայեք: